هر بار که Rockstar یک بازی جدید منتشر می‌کند، رسانه‌ها از چگونگی موفقیت توسعه‌دهندگان بازی در تعریف مجدد سبک جهان باز پر می‌شوند. همیشه مقالاتی وجود دارد که تاثیر فیلم های هالیوودی را در توسعه بازی های راک استار نشان می دهد و یکی دو نفر شاکی هستند که می گویند چرا راک استار محدودیت های ممکن و غیرممکن بازی ها را تغییر داده است. البته این شاکیان معمولا کسانی هستند که می گویند بازی های ویدیویی مضر است و باعث ایجاد حس خشونت و جامعه پذیری در مخاطب می شود.
نکته جالب این است که این نوشته ها اغلب به عادات توسعه و انتشار آهنگ های Rockstar، یعنی انتشار مداوم بازی هایی که داستان آنها در گذشته اتفاق می افتد، توجهی ندارند. از صحبت های معمول در مورد مکانیک بازی، جزئیات و ویژگی های فنی و هنری بازی های Rockstar که بگذریم، Rockstar احتمالاً یکی از استودیوهای بازی سازی تاریخی در کنار Firaxis (خالق Civilization)، پارادوکس (خالق Crusader Kings و Europa Universalis) و حتی Ubisoft است. به عنوان سازنده Assassin’s Creed). دیدن مقالات و ویدیوهایی از این سازندگان به دلیل ایرادات تاریخی آنها مورد انتقاد قرار گرفته است. اما این اتفاق برای Rockstar که بازی‌هایش داستان تاریخ مدرن آمریکا را روایت می‌کند، هرگز رخ نداده است. این بازی ها عبارتند از Red Dead Redemption 2 (روایت در سال 1899)، Red Dead Redemption (1911)، LA Noire (1947)، GTA: Vice City (1986) و GTA: سن آندریاس (1992).
هر منتقدی که بخواهد داستان داستانی تاریخی را بررسی کند با هشداری مشابه روبرو خواهد شد: این داستان توسط نویسنده ساخته شده و بر اساس واقعیت نیست. نویسنده اصلی Red Dead Redemption 2 از جمله مشابهی برای خود استفاده کرده است.
[این بازی] ممکن است در زمان گذشته روایت شده باشد، اما بر اساس وقایع تاریخی نیست.
دن هاوسر:
البته می‌دانیم که داستان‌های تاریخی اغلب تأثیر ویژه‌ای بر نحوه یادآوری شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی دارند. به عنوان مثال، بازی های شکسپیر در شهرت کلئوپاترا و ریچارد سوم یا نقش سینمایی نجات سرباز رایان به افتخار D-Day (حمله به نرماندی) نقش عمده ای داشته است. حقیقت همیشه مهمتر از داستان است، اما بیشتر اوقات ما داستان را بهتر از خود تاریخ به یاد می آوریم.
اگر اهمیت الهام گیری تاریخی در آثار شکسپیر را بپذیریم، آیا نمی توانیم همین کار را برای یک ستاره راک که تنها در سه روز 725 میلیون دلار از یک اثر تاریخی به دست آورد، انجام دهیم؟ در این مورد، بازی های Rockstar چگونه تاریخ آمریکا را بازگو می کنند؟ واضح است که کار این استودیو به اهمیت جنایت در تاریخ مدرن آمریکا می پردازد. با تمرکز روی این موضوع، Rockstar می تواند بازیکنان را در گیم پلی هیجان انگیز غرق کند و علاوه بر این، سازندگان می توانند دو جنبه بحث برانگیز از آمریکای مدرن را به نمایش بگذارند: بی رحمی نظام سرمایه داری و خشونت با سلاح گرم. استفاده از سلاح گرم در تمام بازی های تاریخی Rockstar طبیعی است. اما برای دیدن جنبه نظام سرمایه داری باید کمی دقت کرد. چه در RDR2 چه در LA Noire یا GTA، شخصیت های پول دوست بازی مانند Leviticus Cornwall، Leland Monroe یا Avery Carrington هر کدام از به یاد ماندنی ترین شخصیت های بازی هستند. تقریباً در تمامی این موارد، شخصیت اصلی بازی در طرف مقابل این شخصیت ها و اهداف آنها قرار می گیرد.
این تقابل برای نشان دادن خود بازی مهم است. شخصیت های اصلی بازی معمولا کسانی هستند که از نظر سیستم در حوزه بیرونی و بیرونی مورد توجه قرار می گیرند. اکنون این سیستم ممکن است یک دولت فاسد (مانند مجموعه های RDR و LA Noire) یا گروه ها و افراد قدرتمند و فاسد (GTA) باشد. این جنبه از نگاه به وقایع تاریخی با دیگر روایات در تضاد است. در بیشتر این داستان ها خواننده یا بازیگر در نقش افرادی قرار می گیرد که نقش اصلی وقایع را بر عهده دارند یا بسیار به او نزدیک هستند. مثلاً در Civilization بازیکن نقش حاکمان بزرگ جهان را بازی می کند و یا در Assassin’s Creed سلام می کنند و داوینچی را قربانی می کنند.
اگرچه این دیدگاه با دیگر داستان های تاریخی متفاوت است، اما از دیدگاه خواننده بسیار قابل درک و انطباق با تاریخ آمریکای مدرن است. این بیش از یک داستان تخیلی است که یک نامزد مستقل تبلیغات را با وعده پاکسازی فساد سازمان یافته تبلیغ کند. LA Noire و Gta: سن آندریاس با داستان طولانی خود، درگیر فساد پلیس نیز بود که بیش از هر زمان دیگری قابل لمس است. راک استار همچنین به نگرانی دیرینه آمریکا در مورد روشنفکران و روشنفکران می پردازد که خود یک جریان تثبیت شده ضد رژیم است. RDR با استاد نژادپرست و معتاد به کوکائین، هارولد مک دوگال وارد میدان شده است. Vice City نیز با استفاده از یک ایستگاه رادیویی (VCPR) که به طور طنزآمیز به نگرانی‌های فکری که معمولاً در NPR بحث می‌شود، به این موضوع می‌پردازد.
به همان اندازه که تاریخ نگاری راک استار به سرمایه داری، روشنفکری و خشونت می پردازد، هیچ کار خاصی در مورد نژادپرستی و تعصب جنسی انجام نشده است. در این مورد همچنان می توان از مثال RDR استفاده کرد که در آن زنان یا در نقش مبتلایان هستند که باید به کمک آنها بروند و یا سوء استفاده می کنند. مردم بومی مست و خشن به تصویر کشیده می شوند، مکزیکی ها خائن هستند و سیاهان اصلا حضور ندارند. تا حدودی گفته می شود که این مشکلات به دلیل منبع الهام Rockstar یعنی عناوین وسترن رخ داده است و Rockstar با تصمیم خود این کار را انجام نداده است. البته این در زمان انتشار معتبر نبود و هنوز هم همینطور است. البته به نظر می رسد که Rockstar در نسخه دوم کمی سعی در اصلاح این موضوع داشته است، اما کاری که نسخه قبلی انجام داده قابل اصلاح نیست و در این مورد Rockstar عملکردی مشابه سایر عناوین تاریخی دارد.
با توجه به مزایا و معایب بازی های Rockstar، اصلاً جالب به نظر نمی رسد که انتظار داشته باشیم دیگران از این بازی ها و همچنین برخی کتاب ها و فیلم های محبوب برای معرفی چینی خود استفاده کنند. البته می توان از داستان بازی برای پرداختن به برخی از مهم ترین رویدادهای تاریخ آمریکا مانند صنعتی شدن، رونق پس از جنگ، مبارزه با مواد مخدر و مسائل نژادپرستانه در قرن بیستم استفاده کرد. دوباره در این مورد RDR2 به دوره بازسازی و تایید حق رای زنان می پردازد.
بخشی از موضوع رسانه، مقایسه بازی ها با منابع الهام بخش Rockstar است. اگر رسانه ها در مورد تأثیر فیلم قدیمی مانند The Wild Bunch بر راک استار صحبت می کنند، پس باید در مورد تأثیر بازی های Rockstar بر تاریخ و داستان های تاریخی در آینده نیز صحبت کنیم. با توجه به محبوبیت این بازی ها، خواه ناخواه، این تاثیر وجود خواهد داشت.
