خبرگزاری مهر: پرسپولیس که به جایی برگشته که خیلی ها آرزوی آن را دارند، نشان داده که متعلق به او نیست و این بیشتر از لحاظ فنی ملموس است.
در مورد دو هفته اخیر باشگاه قرمزها و اتفاقاتی که افتاده بحث های زیادی شده و تیتر آن را باید بخشید. ابتدا اتفاق خوبی افتاد و یحیی گل محمدی در نشست خبری بعد از بازی با اولسان گفت که باید زیرساخت ها را ارتقا داد و ایرادات را برطرف کرد و هیچ وقت از غیبت عیسی آل کثیر در دیدار فینال گلایه نکرد.
اما این دو هفته نشان داد که همه به تنظیمات کارخانه خود باز می گردند مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. این را ابتدا خود گل محمدی در بازگشت از دوحه و مصاحبه با مدیران باشگاه در خصوص بشار رسن نشان داد.
بازیکن عراقی قرار نیست از دهان این مربی بیفتد در حالی که بازیکن بزرگتر در پرسپولیس بوده و هست. البته این برای تایید نوع خروج نیست، بلکه برای مواجهه با شرایط فعلی است. اینکه این مربی مدام می گوید چون بازیکن من رفته نباید از این تیم توقع داشت نقطه شروع بی مسئولیتی است. باید به مربی گفت که هافبک خلاق عراقی تیم را ترک کرده است و وظیفه اوست که برای خط هافبک خود چاره اندیشی کند.
افشین پیروانی مدیر این تیم در یک برنامه تلویزیونی در واکنش به هجمه های نامناسب و نامناسب به تیمش کری را صدا می زند و خود و تیمش را برتر می بیند در حالی که برتری در دنیا برتر از حال است و نه گذشته. به قول معروف «حساب داشتم، حساب دارم».
پرسپولیس در بازی با نساجی قبل از برخورد به زمین – که واقعاً با استانداردها فاصله داشت – از ضعف های خودش رنج می برد. گل های خورده و نخورده را مرور کنید تا متوجه ضعف های آشکار این تیم در همه زمینه ها شوید.
بازیکنان این تیم خود را خاص می دانند اما حداقل در این دو بازی نایب قهرمان آسیا را نشان ندادند و به نظر می رسد در اینستاگرام قدرت بیشتری نسبت به زمین فوتبال داشتند.
گل محمدی چند روز پیش به نمایندگی از باشگاه پرسپولیس راهی یاسوج شد تا مدال خود را به خانواده مرحوم بهروز خورشیدیان تقدیم کند. این رفتار قابل تحسین است.
حال باید از این مربی پرسید که چرا رفتارهای ناجوانمردانه را در تیمش می بینیم. حامد لکگویی به تنظیمات کارخانه بازگشته است زیرا اتلاف وقت را از سر گرفته است. البته این دروازه بان در بازی با ذوب آهن دست به کار جدیدی زد. اینکه او توپ را به وسط زمین پرتاب کرد که ذوبی ها به کرنر برخورد کردند تا بازی متوقف شود. او همچنین برای ضربه عبدالله حسینی به عنوان «فریب داور» عمل کرد که هرگز به او برخورد نکرد و در نهایت جنجالی به راه انداخت که منجر به دو اخراج شد. اتفاقا دود این اخراج به سمت خود پرسپولیس هم رفت.
پرسپولیسی ها بلافاصله پس از بازی با انتشار پستی از طریق مدیر رسانه ای خود اعلام کردند که جریان ذوب آهن آنها را متوقف کرده است. اما به نظر می رسد بیانیه ذوب آهن در نیمه اول بازی جواب نداد و تاثیر آن از نیمه دوم آغاز شده است. این گونه فرافکنی ها چیزی جز بیراهه رفتن نیست، به خصوص برای تیمی که هنوز آنقدر مهره ارزشمند و تاثیرگذاری دارد که گل محمدی به بشار رسن بر سر بازیکنانش نمی خورد.
مربیان پرسپولیس باید پاسخگوی رفتارشان باشند. مسئول عملکرد نامناسب آرمان رمضانی، مهدی مهدیخانی، سعید آقایی و مهدی عبدی. بینی خود برتر پاسخگو. به ناشنوایی مجازی که تمرکز تیم را مختل می کند، پاسخ دهید. مسئول فرار از مسئولیت و پاسخگوی بسیاری از موارد دیگر.
بله، پرسپولیس تیم خاصی است. تیمی که در فاصله یک ماهه اوج فوتبال آسیا به جایی رسیده که باید در خانه به یک تساوی بسنده کند.
