اتحاد جدید علیه اینترنت ماهواره ای استارلینک!

فرارو- پروژه اینترنت ماهواره ای Starlink: استارلینک: اگرچه می تواند تأثیر قابل توجهی بر فناوری اطلاعات و گردش آن داشته باشد، اما از همان ابتدا با مخالفت هایی روبرو شد. برخی از ستاره شناسان فکر می کردند که این پروژه می تواند ازدحام فضایی ایجاد کند و حتی برای فضانوردان خطرناک باشد، اما اکنون گروه دیگری از ستاره شناسان در حال تشکیل اتحادیه هایی علیه این پروژه هستند که هدف دیگری را دنبال می کنند.

به گزارش فرارو، تعداد ماهواره های فعال در آسمان شب از سال 2019 بیش از دو برابر شده و از حدود 2200 به 5000 عدد رسیده است. این افزایش قابل توجه به دلیل برنامه Starlink است که پروژه ای متعلق به شرکت است: SpaceX: هدف آن ارائه اینترنت در هر نقطه از جهان از طریق ماهواره های “مگا صورت فلکی” است. از زمان شروع این پروژه، استارلینک بیش از 2000 ماهواره را به فضا پرتاب کرده است و هزاران ماهواره دیگر باید پرتاب شوند تا این برنامه به طور کامل عملیاتی شود. اما ایجاد چنین پوشش اینترنتی گسترده ای یک اشکال اساسی دارد و آن این است که جریان های نوری که توسط این ماهواره ها منعکس می شوند می توانند به معنای واقعی کلمه نجوم را از زمین نابود کنند.

اواخر هفته گذشته، اتحادیه بین المللی نجوم (IAU:از ایجاد یک مرکز کاملاً جدید برای متحد کردن ستاره شناسان برای محافظت از آسمان تاریک و آرام در برابر تداخل “صورت های فلکی ماهواره” خبر داد. آلیس گورمن، باستان شناس فضایی در دانشگاه فلیندرز، گفت: ScienceAlert: گفت: «فکر می‌کنم این واقعاً مهم است، زیرا انتظار می‌رود تا پایان این دهه 100000 ماهواره جدید وارد آسمان شب شوند. مرکز IAU بسیار مهم است زیرا می تواند اطلاعات و پاسخ های بین المللی را هماهنگ کند و صدای واحدی قوی برای جامعه نجومی ارائه دهد.

نجوم نوری و رادیویی مبتنی بر زمین برای کاوش در کیهان به چندین شرط نیاز دارد. تلسکوپ‌های نوری به آسمانی تاریک، دور از آلودگی نوری مصنوعی یا ماهواره‌های درخشانی که پرتوهای خورشید را منعکس می‌کنند، نیاز دارند. از سوی دیگر تلسکوپ های رادیویی باید بی صدا باشند. به عنوان مثال، رصدخانه The Square Kilometer Array (SKA) – که میزبان مرکز جدید IAU است – به طیف گسترده ای از فرکانس های رادیویی گوش می دهد. اما Starlink و سایر صورت فلکی پهن باند نیز از فرکانس های رادیویی استفاده می کنند که برخی از آنها در همان باند SKA هستند.

آلن دافی، ستاره شناس دانشگاه سوانبرن، هنگام پرتاب اولین ماهواره Starlink در سال 2019 به ScienceAlert گفت: یک صورت فلکی کامل از ماهواره‌های Starlink احتمالاً به معنای پایان تلسکوپ‌های رادیویی مایکروویو زمینی است که می‌توانند آسمان را برای اجسام رادیویی ضعیف اسکن کنند. دومین متحد IAU جدید، بنیاد ملی علوم NOIRLab، یک مرکز آمریکایی برای نجوم نوری زمینی است. “جمع آوری تیم های رصد نوری و رادیویی برای این منظور تمرین امیدوارکننده ای است که گورمن آن را به جامعه نجومی تشبیه می کند که علیه یک پروژه نظامی به نام پروژه وستفورد در دهه 1960 متحد شدند.”

گورمن به ScienceAlert گفت: ما اساساً به نبرد بین اپراتورهای ماهواره ای تجاری و ستاره شناسان نگاه می کنیم. ما با این تبلیغات مواجه هستیم که بدون این حجم از ماهواره نیمی از جهان از نعمت دسترسی به اینترنت محروم می شود. خب، این به سادگی درست نیست و مردم باید نسبت به این موضوع انتقاد بیشتری داشته باشند.» با این حال، IAU هنوز راه درازی در پیش دارد. تمرکز این مرکز بر توجه به صورت های فلکی ماهواره ای، بررسی نحوه حذف آنها از تصاویر، تعامل با صنعت، و پیشنهاد تغییرات ماهواره ای است که می تواند مسائل نجومی را محدود کند.

رویکرد دوم می تواند بسیار مهم باشد، زیرا پروژه Starlink، چه بخواهیم و چه نخواهیم، ​​از قبل وجود دارد، و بسیاری از پروژه های دیگر مانند OneWeb آمازون و Project Kuiper در حال توسعه هستند. علاوه بر این واقعیت که نمی توان به سادگی جلوی این پیشرفت های جدید را گرفت، اکنون برای ستاره شناسان مهم است که نحوه تعامل آنها با این ماهواره ها را در نظر بگیرند. جسیکا وست، محقق ارشد امنیت فضایی در پروژه Plowshares، گفت: “مسئله ماهواره ها در مقابل نجوم نیست، بلکه نیازها، علایق و ارزش های متفاوتی است که به فضای ماورای جو، از جمله آن هایی که قدرت کمتری دارند، مربوط می شود. این مستلزم گفتگوی باز و اقدام هماهنگ و جمعی است. انجمن بین المللی نجوم به ما نشان می دهد که چگونه این کار را انجام دهیم و جهان به ما اعتماد دارد. این یک لحظه حیاتی برای مدیریت فعالیت های فضایی است.

اما با حداقل 100000 ماهواره در آینده نزدیک، گورمن هشدار می دهد که چنین شرایطی نه تنها بر ستاره شناسان بلکه بر همه انسان ها تأثیر خواهد گذاشت. او گفت: «تصور کنید که به بیرون بروید و نقاط نور بیشتری را در آسمان ببینید که نشان دهنده یک بدن انسان ساخته است، نه ستاره ها یا سیارات. با ارسال این حجم از ماهواره ها به آسمان شب، ما یک روش اساساً انسانی برای تجربه دنیای اطراف خود را حذف می کنیم. تماس چشمی ما با ستاره ها و سیارات درخشان در آسمان بخشی از هویت انسانی ما و موقعیتی است که ما به عنوان یک موجود می شناسیم. این چیزی نیست که بتوان آن را ساده تلقی کرد، این چیزی است که باید در مورد آن فکر کرد، به خصوص اگر غیرقابل برگشت باشد.

منبع: Sciencealert:

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو: