[ad_1]
فرارو- در یک کشف جالب، اخترشناسان می گویند که بزرگترین مولکولی که تا به حال در دیسکی از غبار و گاز در اطراف یک ستاره تازه متولد شده پیدا شده است را شناسایی کرده اند که می تواند به درک چگونگی ایجاد حیات در سیارات کمک کند.
به گزارش فرارو، دانشمندان می گویند که در ابر در حال چرخش یک ستاره، توانسته اند مولکولی را که حاوی ۹ اتم است شناسایی کرده و نام آن را دی متیل اتر بگذارند. این مولکول حاوی اکسیژن می تواند به عنوان یک بلوک ساختمانی برای قندها و سایر مولکول های بیولوژیکی عمل کند، به این معنی که می توانیم آن را یک ترکیب پری بیوتیک در نظر بگیریم. از آنجایی که این دیسک به دور ستاره ای به نام IRS 48 می چرخد تا سیارات فراخورشیدی را تشکیل دهد، کشف این مولکول می تواند پیامدهای مهمی برای درک ما از چگونگی پیدایش حیات در کیهان داشته باشد.
ستاره شناس دانشگاه لیدن هلند می گوید: از این نتایج، می‌توانیم درباره منشأ حیات در سیاره‌مان اطلاعات بیشتری کسب کنیم و در نتیجه ایده بهتری از پتانسیل حیات در سایر منظومه‌های سیاره‌ای به دست آوریم.» در واقع، دیدن اینکه چگونه این یافته ها در مقیاس کیهانی قرار می گیرند بسیار هیجان انگیز است. در اینجا لازم به ذکر است که دی متیل اتر یکی از ساده ترین اترها است و در فضا غیر معمول نیست. در واقع، این مولکول یکی از فراوان ترین مولکول های کشف شده در مناطق ستاره ساز بین ستاره ای است که از دو اتم کربن، شش اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن با فرمول شیمیایی CH3OCH3 تشکیل شده است.
تصور می‌شود که این مولکول‌ها قبل از تشکیل ستاره‌ها از ابرهای غبارشان، در نواحی سرد ستاره‌زایی شکل می‌گیرند. دانشمندان فکر می کنند که مولکول های ساده مانند مونوکسید کربن به دانه های غبار می چسبند و لایه های یخی را تشکیل می دهند که تحت واکنش قرار می گیرند و مولکول های پیچیده تری را تشکیل می دهند. کشف این مولکول در قرص اطراف IRS 48 – ستاره ای در فاصله 444 سال نوری از ما در صورت فلکی Ophiuchus – به دلیل یک ویژگی هلالی شکل نامتقارن در دیسک بود که در آن ذرات غبار بزرگتر متمرکز شده و احتمالاً منجر به ایجاد جسم دیگری می شود. بوده است.
این “تله غبار”، همانطور که قبلا ذکر شد، منطقه ای است که در آن ذرات گرد و غبار می توانند در توده های بزرگی جمع شوند که در نهایت می توانند دنباله دارها، سیارک ها و شاید حتی سیارات را تشکیل دهند. کشف “تله گرد و غبار” در مقاله ای در سال 2013 به تفصیل شرح داده شد. در مقاله‌ای که سال گذشته منتشر شد، اخترشناسان نشان دادند که تله‌های گرد و غبار نیز غنی از یخ هستند که حاوی مولکول‌های پیچیده است. بنابراین برانکن و تیمش آرایه زیر میلی متری قدرتمند آتاکاما (ALMA) در شیلی را روی ستاره متمرکز کردند تا ببینند چه چیزی می توانند تشخیص دهند.
دانشمندان می گویند هنگامی که تابش ستاره به تله غبار می رسد، یخ را تصعید می کند، بنابراین اگر از تلسکوپ به اندازه کافی قدرتمند استفاده شود، مولکول های موجود در آن را می توان با طیف تشخیص داد. از آنجایی که مولکول های مختلف نور را جذب و دوباره ساطع می کنند، می توانند خواص تاریک (جذب) و نور (گسیل) را در طیف نوری که به تلسکوپ می رسد ایجاد کنند. محققان می گویند خواص رهاسازی شناسایی شده توسط ALMA بسیار با دی متیل اتر سازگار است. علاوه بر این، آنها متیل فرمت را آزمایش کردند، یک استر ساده با فرمول CH3OCHO، که بلوک ساختمانی برای مولکول های آلی است.
آلیس بوث، ستاره شناس دانشگاه لیدن می گوید: “در نهایت، کشف این مولکول های بزرگ در دیسک ها واقعا هیجان انگیز است. ما برای مدت طولانی فکر می کردیم که مشاهده چنین مولکولی غیرممکن است. چیزی که این موضوع را هیجان‌انگیزتر می‌کند این است که اکنون می‌دانیم که این مولکول‌های پیچیده برای تغذیه سیاراتی که روی دیسک شکل می‌گیرند در دسترس هستند. این چیزی بود که قبلاً شناخته شده نبود، زیرا در بیشتر سیستم ها این مولکول ها در یخ پنهان هستند. فراوانی دی متیل اتر در مناطق ستاره ساز، همراه با این کشف، نشان می دهد که این مولکول ممکن است در دیسک های پیش سیاره ای نیز فراوان باشد. این بدان معناست که مسیر کامل بین ستاره‌های این مولکول‌ها، از ستاره‌های تازه متولد شده تا سیارات، قابل ردیابی است.»
نینکه ون در مارل، ستاره شناس دیگر رصدخانه لیدن، می گوید: ما بسیار خوشحالیم که اکنون می‌توانیم کل سفر این مولکول‌های پیچیده را از ابرهایی که ستاره‌ها را تشکیل می‌دهند تا دیسک‌هایی که سیارات و دنباله‌دارها را تشکیل می‌دهند، دنبال کنیم. ما امیدواریم که با مشاهدات و مطالعات بیشتر، بتوانیم گامی دیگر به درک منشاء مولکول های پری بیوتیک در منظومه شمسی نزدیکتر برداریم. نتایج این تحقیق در یک مجله معتبر: نجوم و اخترفیزیک: منتشر شده.
منبع: Sciencealert:
ترجمه: مصطفی جرفی – فرارو:
[ad_2]
