مغز پیانیست نابینا دانشمندان را شگفت زده کرد:

[ad_1]

برترین ها: متیو ویتاکر از سن 11 سالگی پیانو جاز را در مقابل جمعیت زیادی در سراسر جهان می نوازد که باعث تعجب بسیاری شد زیرا او یک نابغه موسیقی نابینا است. ویتاکر با رتینوپاتی زودرس به دنیا آمد که منجر به نابینایی او شد.

رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP) نوعی اختلال چشمی است که عمدتاً بر نوزادان نارس با وزن حدود 2 پوند (1250 گرم) یا کمتر از نوزادان متولد شده قبل از هفته 31 بارداری تأثیر می گذارد. نوزادان در بدو تولد جوان تر هستند و احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر است. این اختلال – که معمولاً هر دو چشم را درگیر می کند – یکی از شایع ترین علل کاهش بینایی در دوران کودکی است و می تواند منجر به نابینایی مادام العمر شود. ROP اولین بار در سال 1942 تشخیص داده شد.

اما اخیراً اجرای بی نظیر این جوان 18 ساله مورد توجه دانشمندان قرار گرفت و دانشمندان به بررسی و بررسی مغز این نابغه پی بردند که چگونه این جوان کورکورانه با استعداد توانسته در عرصه موسیقی تا این حد موفق ظاهر شود. و بر کار او مسلط شود.

به همین دلیل از ویتاکر پرسیده شد که پزشکان مغز من را اسکن کردند. آر. آنها IP را انجام دادند، صفحه کلید بازی کردند و در یک سری آزمایشات شنوایی شرکت کردند.

دانشمندان دریافته اند که وقتی ویتاکر موسیقی می شنود، کل قشر بینایی او (ناحیه ای که اطلاعات بصری را پردازش می کند) فعال می شود. این نتایج نشان می دهد که مغز ویتاکر از این ناحیه که توسط بینایی تحریک نمی شود برای کمک به درک موسیقی استفاده می کند.

انسان ها هنگام شنیدن صداها در تاریکی از بخش بینایی مغز خود استفاده می کنند، حتی اگر نابینا به دنیا آمده باشند.

در مجموعه‌ای از مطالعات منتشر شده در Current Biology، یک تیم بین‌المللی از محققان به رهبری رویال هالووی توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان فعالیت مغزی داوطلبانی را که چشم‌بند برای شنیدن آواز پرنده، صحبت کردن مردم و صدای ترافیک از هدفون استفاده می‌کردند، اسکن کرد. از قشر بینایی اولیه خود برای تشخیص صدا استفاده می کنند.

دکتر پترا وتر از گروه روانشناسی رویال هالووی اظهار داشت: “ما می خواستیم در مورد ماهیت تعامل بین سیستم بینایی و شنوایی انسان بیشتر بدانیم. در طول مطالعه، متوجه شدیم که اگرچه افراد کم بینا ممکن است از تخیل بینایی خود استفاده کنند، اما افراد نابینا همچنان از همان قسمت مغز برای تفسیر صدا استفاده می کنند. “انسان دارای مکانیسم اساسی مغز مستقل از تجسم بصری و تجربه بصری است، بنابراین این مطالعه نشان داد که حتی قسمت اول قشر بینایی نه تنها به آنچه می بینیم، بلکه به اطلاعاتی که می شنویم نیز حساس است. “

ویتاکر، اهل هکنزک، نیوجرسی، از سه سالگی که یک کیبورد کوچک یاماها را به عنوان هدیه از پدربزرگش دریافت کرد، به تمرین موسیقی پرداخت.

بنیانگذار موسی ویتاکر، پدر متیو، گفت: او در آن زمان لالایی معروف Twinkle, Twinkle, Little Star را می نواخت، اما نکته اینجاست که او این آهنگ را با دو دست می نواخت. مت آکورد و ملودی آهنگ را همزمان می نواخت. او تا آن زمان هیچ آموزشی ندیده بود و تنها سه سال داشت. بنابراین از من پرسیده شد که چه کسی این را به او یاد داده است و حتماً کسی به متیو یاد داده است که چگونه این آهنگ را بنوازد، اما متوجه شدم که هیچکس این را به او یاد نداده است.

در سن 9 سالگی نواختن ارگ Hammond B3 را به خود آموخت و در 11 سالگی به طور مرتب به سالن های کنسرت در سراسر جهان می رفت تا استعدادهای موسیقی خود را به رخ بکشد و در شو از 200 کلوپ و سالن کنسرت موفق شد. بهار گذشته او همچنین برای اولین بار در جشنواره جاز نیواورلئان شرکت کرد.

این فرض رایج که افراد نابینا شنوایی قوی تری دارند، فقط یک فرض نیست: بسیاری از مطالعات این موضوع را تایید می کنند. اما در حالی که دانشمندان مدت‌هاست می‌دانند افرادی که در اوایل زندگی نابینا می‌شوند قدرت شنوایی بالاتری دارند، مکانیسم‌های مغزی که باعث ایجاد این توانایی می‌شوند ناشناخته باقی مانده‌اند. “یون فاین، عصب شناس دانشگاه واشنگتن می گوید:

ایده این است که افراد نابینا در وظایف شنوایی خود بهتر عمل می کنند زیرا آنها باید راه خود را در جهان بدون اطلاعات بصری پیدا کنند. ما می خواستیم بررسی کنیم که چگونه چنین چیزی در مغز اتفاق می افتد.

برای این منظور، فاین و تیمش از فناوری تصویربرداری fMRI برای مطالعه فعالیت قشر شنوایی (بخشی از مغز که اطلاعات شنوایی را پردازش می کند) در افراد نابینا و گروه کنترل (افراد بینا) استفاده کردند. در گروه نابینا، 4 شرکت کننده در اوایل زندگی نابینا و 5 نفر آنوفتالمی داشتند. اختلالی که در آن چشم ایجاد نمی شود.

در طول آزمایش، شرکت کنندگان در هر دو گروه صداهای خالص را در فرکانس های مختلف شنیدند و در همان زمان یک دستگاه fMRI فعالیت مغز آنها را ثبت کرد. هنگامی که محققان نتایج را تجزیه و تحلیل کردند، دریافتند که افراد نابینا نوارها را با پهنای باند دقیق‌تر و باریک‌تری نسبت به افراد کم بینا پردازش می‌کنند، که نشان می‌دهد درک آنها از واج‌سنجی فرکانس در قشر شنوایی مغز بهتر از گروه بینا اصلاح شده است.

محقق مطالعه کلی چانگ توضیح می دهد:

مطالعه ما نشان می دهد که مغز افراد نابینا می تواند فرکانس ها را بهتر نمایش دهد. برای یک فرد بینا داشتن نمایش دقیق صدا مهم نیست، زیرا او همچنین از بینایی خود برای شناسایی اشیا استفاده می کند، در حالی که افراد نابینا فقط اطلاعات شنوایی دارند. این اطلاعات به ما کمک می کند تشخیص دهیم کدام تغییرات مغزی عملکرد بهتر افراد نابینا را در تشخیص صداهای محیطی توصیف می کند.

ترک کرد: رنگ‌های قرمز قسمت‌هایی از مغز را نشان می‌دهند که بیشتر به صداهای بم پاسخ می‌دهند، در حالی که نواحی آبی مناطقی را نشان می‌دهند که به صداهای زیر پاسخ می‌دهند. درست: آواسازی فرکانس در شرکت‌کنندگان نابینا کمتر از شرکت‌کنندگان نابینا بود.

مطالعات آینده می تواند جزئیات بیشتری را بر اساس سازگاری قشر مغز ارائه دهد. اکنون هدف جدیدی برای مطالعات آینده شناسایی شده است، اگرچه هنوز ناشناخته های زیادی وجود دارد. فاین می گوید:

در افراد نابینا باید اطلاعات بیشتری از صدا استخراج شود و در نتیجه توانایی این ناحیه از مغز در ظاهر افزایش می یابد. این یک مثال ظریف از این است که چگونه رشد توانایی مغز نوزاد می تواند تحت تأثیر محیط رشد قرار گیرد.

اخیراً دکتر چارلز لیمب مغز او را بررسی کرد. هدف لیمبه این است که بفهمد مغز نوازندگان ماهر و با استعداد چگونه کار می کند.

اندامها گفتند: من فکر می کنم هر بار که کسی پیانو زدن متیو را تماشا می کند، اولین چیزی که به ذهن می رسد این است که این شخص چگونه این کار را انجام می دهد. وقتی این را دیدم تعجب کردم و این سوال در ذهنم ایجاد شد و تصمیم گرفتم به سوال ایجاد شده در ذهنم پاسخ دهم.

به همین دلیل پزشکان ویتاکر را به یکی از مراکزم بردم. آر. من را به دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو آوردند، جایی که ویتاکر با یک صفحه کلید کوچک ظاهر شد و از او خواسته شد در حالی که مغزش در حال اسکن بود، کیبورد را بنوازد.

ویتاکر همچنین مجموعه ای از آزمایش های شنیداری، گوش دادن به سخنرانی ها و موسیقی را انجام داد. در حالی که سخنرانی ها پخش می شد، لیمب متوجه شد که هیچ فعالیتی در قشر بینایی وجود ندارد، اما با پخش موسیقی این وضعیت تغییر کرد.

اندام گفت: بعد از سخنرانی برایش موسیقی پخش کردیم. آهنگی از “توله سگ اسنارکی” را پخش کردیم که متیو کاملاً با آن آشنا بود و در همان لحظه متوجه تغییراتی در مغز او شدیم و به نظر می رسید که قسمت بصری مغز ویتاکر از بخشی از بافت آن قسمت استفاده می کند که مشاهده شد. توسط بینایی تحریک نمی شود، برای این است که متیو بتواند موسیقی را درک کند. این مانند قرض گرفتن آن قسمت از مغز و سیم کشی مجدد آن قسمت از مغز برای کمک به شنیدن موسیقی است.